Je komt wel eens een hond tegen…

Het was een ochtend eind september, nog lekker warm voor de tijd van het jaar. Mijn ronde zat er bijna op. Eén klant te gaan en dan naar huis voor een bak koffie. Ik reed het parkje in en ging met een aardige vaart de bocht door. En remde meteen. Daar liepen twee honden, los, met hun baas ergens er tussenin. De meest dappere hond, een zwarte, kwam in galop op me af. Op de een of andere manier hebben de bakfietsen vaak een bijzondere uitwerking op honden. Ik was al in de lantaarnpaal-houding gesprongen, schijnbaar de beste manier om te enthousiaste beesten tot kalmte te manen. Maar hij was al bij me en begon liefdevol aan mijn been te likken. Tot zover prima, want niet bedreigend. De andere hond vond het echter zo spannend dat hij op een afstandje was blijven staan. En dat vond ík op mijn beurt weer erg spannend. Want wat doet een hond die bang is voor een bakfiets? Geen idee…. Uiteindelijk was het baasje zo vriendelijk om de dieren langs me heen te leiden, zodat ik mijn ronde af kon maken. Maar jeetje, het zijn elke keer weer even bloedstollende momenten als je ziet dat zo’n viervoeter gaat reageren, maar je nog niet weet hoe. Ik kwam er dit keer zonder kleerscheuren van af, en ging lekker op weg naar mijn koffie.